Ես կարողանում եմ… Ի՞նչ եմ կարողանում:
Առաջին հայացքից (և ոչ միայն առաջին հայացքից) հարցը շատ պարզ է և նույնքան պարզ պատասխան է ենթադրում: Իրականում՝ երբ քեզ հարցնում են, թե ինչ ես կարողանում, պատասխանը հեշտ չես գտնում, գտնելիս էլ՝ թվում է՝ ամբողջական չէ: Եվ իմ դպրոցում՝ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրում, մի էսպիսի ստուգատես կա` «Ես կարողանում եմ» անունով: Դե…Իհարկե, որպես Սեբաստացի մասնակցում եմ ստուգատեսին ու ներկայացնում, թե ինչ եմ կարողանում:
Ուրեմն պարզվում է՝ ես կարողանում եմ.
- Գրել (հղում պե՞տք է որ)
- Կարդալ (և, ասում են, լավ գրականություն)
- Վերլուծել
- Քանի որ տեքստը մուտքագրված է, հետևաբար նաև մուտքագրել
- Եվ քանի որ դու իմ բլոգում ես կարդում տեքստը, հետևաբար նաև բլոգ վարել
- Թարգմանել (արձակ, պոեզիա, իմացած ու չիմացած լեզուներից)
- Անել այն, ինչ չեն հանձնարարում, բայց հավանում են
- Գրելուց բացի նաև խոսել
- Նոր նախագծեր ստեղծել, աշխատել դրանց շուրջ (սրանց հղումները կավելացնեմ հրապարակելուն պես)
- Հա, և կարողանում եմ լճից գետ դառնալ… Հեշտ գործ չէ:
Կարծես թե այսքանը: Նախնական: Մնացածը կլրացնեմ ընթացքում, որպեսզի պատկերն էլ ավելի ամբողջական լինի:
Վիկա Մարկոսյան 
«խոսելու» հղումը չբացվեց, Վիկա ջան։
եթե թույլ կտաս, ես մի կարողություն ավելացնեմ իմ կողմից. քո՝ սիրելու կարողությունը։ դա քո ամենակարեւոր կարողությունն է, որ ես տեսնում եմ քո կարդացած-գրած-խոսացածում, վերլուծածում… ապրես դու 🙂
Փաստորեն կարծիք թողնելը ստացվել էր… Ես միշտ շնորհակալ եմ :Ճ
Վիկա ջան, կեցցե՛ս: Ախր շա՜տ լավն ես է:
Ընկեր Արմինե՜… Երբ ասում եք՝ կեցցե՛ս, առաջին դասարանն եմ հիշում: Նույնը գրում էիք տետրումս))))